To już 37tc, do końca zostało naprawdę niewiele czasu.
Dzisiejsza wizyta przyniosła dwie wiadomości, jak zwykle jedną dobrą a drugą złą.
Dobra jest taka, że z Małą wszystko w porządku. Wierci się dziś okrutnie, pomyślałam że pakuje zabawki ;) co pan doktor skwitował tekstem: "może i pakuje, ale drzwi jeszcze nie otwiera" :) i słusznie, bo do niedzieli wysiedzieć musi, żeby mama rok szkolny spokojnie skończyła. Panna waży 3,033kg :)
Druga wiadomość jest taka, że wymaz z 35tc wykazał obecność pojedynczych szczepów Streptococcus agalactiae (gr.B). Paciorkowiec dość powszechny, dla dziecka oczywiście niebezpieczny :( Dziś już wiem, że ja w okresie okołoporodowym dostanę antybiotyk, córeczka prawdopodobnie też - zapobiegawczo. Z czym to się wiąże? A no z dłuższym pobytem w szpitalu. Jeśli dorzucić do tego upały które mają wrócić w lipcu i remont oddziału to aż chce mi się płakać. 2 tygodnie poza domem, bez moich chłopaków, bez męża który by pomógł, bo na opiekę szpitalną się nie oglądam.
Zastanawiam się, czy nie pójść do ordynatora oddziału noworodkowego po więcej informacji. Ginekolog ginekologiem, ale w końcu to neonatolog zajmuje się noworodkiem.
Poza tym pytań zrodziło mi się mnóstwo:
* co jeśli poród zacznie się odejściem wód, czy podawanie antybiotyku matce ma sens? (Syn już po 40 minutach był na świecie)
* Wiem, że dziecko jest względnie bezpieczne jeśli poród nastąpił do 6h po odejściu wód. Oczekiwanie na wynik wymazu to 3 dni, czyli za dużo by zwlekać z podaniem antybiotyku. Podawać więc profilaktycznie? Co jeśli dziecko jest jednak zdrowe a matka nafaszerowana antybiotykiem karmi piersią? Czy nie podawać, martwić się i czekać na rozwój wydarzeń, a co z sepsą która może być śmiertelna w skutkach?
Nie dana jest nam spokojna ciąża, oj nie...
środa, 25 czerwca 2014
środa, 14 maja 2014
31tc - podsumowanie drugiego trymestru
Zaczął się 31tc. Do przewidywanego terminu zostało 9 tygodni.
Pora podsumować drugi trymestr i porównać go z tym samym okresem ciąży pierwszej.
Waga: w ciąży pierwszej ważyłam już 68,8kg, teraz 66,6kg. Niby mniej, ale w ciągu dwóch miesięcy przybyło aż 5kg, sporo.
Waga dziecka: z pierwszej ciąży niestety nie do odszyfrowania (kojarzy mi się 1500g, bo w 30tc akurat byłam w szpitalu), teraz to około 1800g.
Brzuch mam zdecydowanie mniejszy, co już zaczynało mnie martwić, ale okazało się, że ilość wód jest ok. Ostatnie usg nie wykazało żadnych nieprawidłowości, co bardzo nas cieszy. Pokazało jednoznacznie, że córeczka jest córeczką :) tata niedowiarek zobaczył dowód na własne oczy :) ułożenie jest główkowe, czyli szykuję się na poród siłami natury.
Czym różnił się drugi trymestr ciąży obecnej od pierwszej?
Apetytem - przede wszystkim. I nie chodzi tu o zwykłe posiłki, bo i te wróciły do łask po nudnościach pierwszego trymestru. Chodzi o słodycze. Z Synem jadłam je dopiero pod koniec, teraz tabliczka czekolady to nie problem. A może jednak, bo odbija się to na stanie mojej cery. W pierwszej ciąży była gładka jak pupcia niemowlaka, teraz.. codziennie coś nowego się na twarzy pojawia.
30tc ciąży pierwszej spędziłam w szpitalu, przez sztywniejący brzuch. Opuściłam go z lekami, które brałam do 36tc. Tym razem leki dostałam już w 25tc, teraz dawka została zwiększona, bo akurat w trakcie badania brzuch mi stwardniał. Jak długo będę je stosować, nie wiadomo jeszcze. Mam się oszczędzać.
Z nowych dolegliwości- zgaga. Do tej pory nie wiedziałam co to takiego. Dopadła mnie w Poniedziałek Wielkanocny, wraca gdy tylko głowa znajdzie się poniżej żołądka.
W drugim trymestrze pojawiła się też siara. Teraz nieco później niż w ciąży pierwszej i w mniejszej ilości.
Kichanie, notoryczne. Może to kwestia alergiczna, ale czasem mam wrażenie, że urodzę od tego kichania ;)
Spokojna do tej pory córeczka, po ostatnich akrobacjach, ma więcej miejsca na brykanie. Często jej noga ląduje pod moimi żebrami. Utrudnia to siedzenie, przede wszystkim w szkole. Coraz częściej brzuch robi falę wzbudzając zainteresowanie otoczenia :)
Niestety dopadły mnie zatoki. Leczenie, jak to w ciąży, metodami babcinymi. Katar utrudnia mi spanie i oddychanie, i tak już utrudnione przez noszone dziecię.
Zaczyna się trzeci trymestr. Cięższy, trudniejszy. Egzaminy tuż tuż. Mam nadzieję, że szczęśliwie wszystko zaliczę nim malutka postanowi przejść na naszą stronę brzuszka :)
Paulinko, siedź tam gdzie jesteś, bo chociaż pracujemy nad pokoikiem to łóżeczko nie gotowe (nie ma pogody na malowanie), wózek nie uprany, wszyscy mamy jeszcze czas :*
Pora podsumować drugi trymestr i porównać go z tym samym okresem ciąży pierwszej.
Waga: w ciąży pierwszej ważyłam już 68,8kg, teraz 66,6kg. Niby mniej, ale w ciągu dwóch miesięcy przybyło aż 5kg, sporo.
Waga dziecka: z pierwszej ciąży niestety nie do odszyfrowania (kojarzy mi się 1500g, bo w 30tc akurat byłam w szpitalu), teraz to około 1800g.
Brzuch mam zdecydowanie mniejszy, co już zaczynało mnie martwić, ale okazało się, że ilość wód jest ok. Ostatnie usg nie wykazało żadnych nieprawidłowości, co bardzo nas cieszy. Pokazało jednoznacznie, że córeczka jest córeczką :) tata niedowiarek zobaczył dowód na własne oczy :) ułożenie jest główkowe, czyli szykuję się na poród siłami natury.
Czym różnił się drugi trymestr ciąży obecnej od pierwszej?
Apetytem - przede wszystkim. I nie chodzi tu o zwykłe posiłki, bo i te wróciły do łask po nudnościach pierwszego trymestru. Chodzi o słodycze. Z Synem jadłam je dopiero pod koniec, teraz tabliczka czekolady to nie problem. A może jednak, bo odbija się to na stanie mojej cery. W pierwszej ciąży była gładka jak pupcia niemowlaka, teraz.. codziennie coś nowego się na twarzy pojawia.
30tc ciąży pierwszej spędziłam w szpitalu, przez sztywniejący brzuch. Opuściłam go z lekami, które brałam do 36tc. Tym razem leki dostałam już w 25tc, teraz dawka została zwiększona, bo akurat w trakcie badania brzuch mi stwardniał. Jak długo będę je stosować, nie wiadomo jeszcze. Mam się oszczędzać.
Z nowych dolegliwości- zgaga. Do tej pory nie wiedziałam co to takiego. Dopadła mnie w Poniedziałek Wielkanocny, wraca gdy tylko głowa znajdzie się poniżej żołądka.
W drugim trymestrze pojawiła się też siara. Teraz nieco później niż w ciąży pierwszej i w mniejszej ilości.
Kichanie, notoryczne. Może to kwestia alergiczna, ale czasem mam wrażenie, że urodzę od tego kichania ;)
Spokojna do tej pory córeczka, po ostatnich akrobacjach, ma więcej miejsca na brykanie. Często jej noga ląduje pod moimi żebrami. Utrudnia to siedzenie, przede wszystkim w szkole. Coraz częściej brzuch robi falę wzbudzając zainteresowanie otoczenia :)
Niestety dopadły mnie zatoki. Leczenie, jak to w ciąży, metodami babcinymi. Katar utrudnia mi spanie i oddychanie, i tak już utrudnione przez noszone dziecię.
Zaczyna się trzeci trymestr. Cięższy, trudniejszy. Egzaminy tuż tuż. Mam nadzieję, że szczęśliwie wszystko zaliczę nim malutka postanowi przejść na naszą stronę brzuszka :)
Paulinko, siedź tam gdzie jesteś, bo chociaż pracujemy nad pokoikiem to łóżeczko nie gotowe (nie ma pogody na malowanie), wózek nie uprany, wszyscy mamy jeszcze czas :*
środa, 16 kwietnia 2014
Akrobatka..
O tym, że rośnie nam Córka Akrobatka przekonaliśmy się w ubiegły czwartek.
Zaraz po śniadaniu, we współpracy z Synem, poodkurzałam nieco mieszkanie. Później na herbatkę wpadła bratowa z synkiem (oczekująca drugiego dziecka w połowie października :)). I tyle było mojej aktywności do południa.
Ból żołądka, który się pojawił po 12:00 nie przeszkodził mi jeszcze, chociaż ostatkiem sił, pójść do sklepu i wstawić obiadu.
Wrócił Mąż, obiad zjadł a ja zwijałam się z bólu. Tym razem już brzucha. Twardy jak skała nie zwiastował niczego dobrego. Doświadczona w 30tc ciąży pierwszej, wiedziałam, że takie twardnienie to skurcz mogący prowadzić do przedwczesnego porodu. Zadzwoniłam do lekarza, zapisano mnie na 20:00 (było nieco po 15:00). Nie chciałam czekać, zapakowaliśmy się wszyscy w auto i stawiliśmy w przychodni. Ponoć byłam tak blada, że pani z rejestracji kazała mi bezzwłocznie wchodzić do gabinetu. Niby ból był już nieco mniejszy, brzuch miękki, ale należę do tych osób, które wolą dwa razy sprawdzić, niż nie sprawdzić wcale i później żałować (tym bardziej, że zły los ostatnio nie oszczędza naszej rodziny).
Co się okazało? Córa się przekręciła. Przypomnę, że tydzień wcześniej była w ułożeniu pośladkowym, teraz ułożyła się główkowo, czyli właściwie do porodu naturalnego.
Nie powiem, że się nie ucieszyłam. Bardzo, bo wizja cc, przy małej ilości PLT mnie przerażała. Na obroty Córka ma jeszcze czas i miejsce, ale po cichutku marzę, że więcej takich atrakcji nam nie zafunduje :)
A, i dzięki tym akrobacjom, do następnej wizyty, dostałam luteinę rozkurczowo. Tryb życia zmieniłam na kanapowy ;) Dwa ciche dni skutkowały tym, że moi Mężczyźni robią świąteczne porządki a ja dyryguję w międzyczasie planując majowe zmiany pokoikowe :)
Zaraz po śniadaniu, we współpracy z Synem, poodkurzałam nieco mieszkanie. Później na herbatkę wpadła bratowa z synkiem (oczekująca drugiego dziecka w połowie października :)). I tyle było mojej aktywności do południa.
Ból żołądka, który się pojawił po 12:00 nie przeszkodził mi jeszcze, chociaż ostatkiem sił, pójść do sklepu i wstawić obiadu.
Wrócił Mąż, obiad zjadł a ja zwijałam się z bólu. Tym razem już brzucha. Twardy jak skała nie zwiastował niczego dobrego. Doświadczona w 30tc ciąży pierwszej, wiedziałam, że takie twardnienie to skurcz mogący prowadzić do przedwczesnego porodu. Zadzwoniłam do lekarza, zapisano mnie na 20:00 (było nieco po 15:00). Nie chciałam czekać, zapakowaliśmy się wszyscy w auto i stawiliśmy w przychodni. Ponoć byłam tak blada, że pani z rejestracji kazała mi bezzwłocznie wchodzić do gabinetu. Niby ból był już nieco mniejszy, brzuch miękki, ale należę do tych osób, które wolą dwa razy sprawdzić, niż nie sprawdzić wcale i później żałować (tym bardziej, że zły los ostatnio nie oszczędza naszej rodziny).
Co się okazało? Córa się przekręciła. Przypomnę, że tydzień wcześniej była w ułożeniu pośladkowym, teraz ułożyła się główkowo, czyli właściwie do porodu naturalnego.
Nie powiem, że się nie ucieszyłam. Bardzo, bo wizja cc, przy małej ilości PLT mnie przerażała. Na obroty Córka ma jeszcze czas i miejsce, ale po cichutku marzę, że więcej takich atrakcji nam nie zafunduje :)
A, i dzięki tym akrobacjom, do następnej wizyty, dostałam luteinę rozkurczowo. Tryb życia zmieniłam na kanapowy ;) Dwa ciche dni skutkowały tym, że moi Mężczyźni robią świąteczne porządki a ja dyryguję w międzyczasie planując majowe zmiany pokoikowe :)
piątek, 4 kwietnia 2014
O co pokłócić się z ciężarówką?
Nie sądziłam, że do tego dojdzie. Ale stało się. Kłócimy się i już. Ja z moimi chłopakami, rzecz jasna. No bo Oni tacy uparci i zawzięci są. Jedna krew. A podobno "synek to mamusi, a córeczka tatusia". Guzik prawda.
Że Paulinka będzie się uparli i argumentów, tudzież innych opcji nie przyjmują. Syn do brzuszka przychodzi, "cieść siosczyczko Paujinko" mówi, przynosi samochodziki do zabawy a nawet paluszkami z sezamem Paulinkę częstuje (przez pępek próbuje :)). Mnie "Paulinka" nie zachwyca. Z mniej spotykanych: Blanka i Kornelia, z bardziej tradycyjnych: Gabrysia, Zosia, Marysia, Hania (chociaż ta z kartonami mi się kojarzy ;)). Ale nie, oni "Paulinka i już!". Wrrrrr
Z meblami ten starszy chłop się uparł.
Takie oto wybrał:
Ja różu nie planuję (wiem, można przemalować), nowoczesnego pokoiku też raczej nie. Grochy mi się wymarzyły i nijak nie pasują mi do wyboru Męża. Mój wybór padł na:
Tylko, jest jedno "ale". Planujemy kupić komodę, szafę i półkę wiszącą. Męża zestaw kosztuje tyle, co z mojego zestawu sama szafa :/ Różnica w cenie prawdopodobnie wynika z jakości, ale nigdzie w okolicy nie ma na ekspozycji owych systemów. I tu du..a. Promocja do 19 kwietnia i pewnie będziemy zmuszeni zamówić w ciemno. Tylko co? Który?
Po ostatnim USG poprosiłam Męża, żeby z Córką na temat zmiany pozycji porozmawiał. Porozmawiał, ale niezbyt precyzyjnie. Otóż Córa owszem, obróciła się, tylko że głową w górę zamiast w dół. No to teraz proszę, żeby Jej fiku miku zasugerował a On okoniem staje i rozmawiać nie chce ;)
Córeczka rośnie zdrowo, waży 780g. Jej wymiary wskazują na 25tc, a nie 24- jak wynika z OM (stąd różnica w terminie porodu). Lekarza zmartwiła nieco ilość płytek krwi. Na ten moment jest ich 150tys, ale niestety ta liczba spada. Sprawą będziemy się zajmować bliżej porodu, włączając farmakologię, bądź przetaczanie płytek w trakcie i po porodzie. Bo jak widać, cesarka wciąż jest niestety możliwa.
Kolejna wizyta dopiero 12 maja (w 30tc). Strasznie długo będę czekać na kolejne spotkanie z Córeczką. Jest nadzieja, że tym razem Tatuś do nas dołączy. Liczę też, że Córa pokaże się ładnie w 3D, bo profil wygląda uroczo :) Tyle pokazała ostatnio :)
Że Paulinka będzie się uparli i argumentów, tudzież innych opcji nie przyjmują. Syn do brzuszka przychodzi, "cieść siosczyczko Paujinko" mówi, przynosi samochodziki do zabawy a nawet paluszkami z sezamem Paulinkę częstuje (przez pępek próbuje :)). Mnie "Paulinka" nie zachwyca. Z mniej spotykanych: Blanka i Kornelia, z bardziej tradycyjnych: Gabrysia, Zosia, Marysia, Hania (chociaż ta z kartonami mi się kojarzy ;)). Ale nie, oni "Paulinka i już!". Wrrrrr
Z meblami ten starszy chłop się uparł.
Takie oto wybrał:
Ja różu nie planuję (wiem, można przemalować), nowoczesnego pokoiku też raczej nie. Grochy mi się wymarzyły i nijak nie pasują mi do wyboru Męża. Mój wybór padł na:
Tylko, jest jedno "ale". Planujemy kupić komodę, szafę i półkę wiszącą. Męża zestaw kosztuje tyle, co z mojego zestawu sama szafa :/ Różnica w cenie prawdopodobnie wynika z jakości, ale nigdzie w okolicy nie ma na ekspozycji owych systemów. I tu du..a. Promocja do 19 kwietnia i pewnie będziemy zmuszeni zamówić w ciemno. Tylko co? Który?
Po ostatnim USG poprosiłam Męża, żeby z Córką na temat zmiany pozycji porozmawiał. Porozmawiał, ale niezbyt precyzyjnie. Otóż Córa owszem, obróciła się, tylko że głową w górę zamiast w dół. No to teraz proszę, żeby Jej fiku miku zasugerował a On okoniem staje i rozmawiać nie chce ;)
Córeczka rośnie zdrowo, waży 780g. Jej wymiary wskazują na 25tc, a nie 24- jak wynika z OM (stąd różnica w terminie porodu). Lekarza zmartwiła nieco ilość płytek krwi. Na ten moment jest ich 150tys, ale niestety ta liczba spada. Sprawą będziemy się zajmować bliżej porodu, włączając farmakologię, bądź przetaczanie płytek w trakcie i po porodzie. Bo jak widać, cesarka wciąż jest niestety możliwa.
Kolejna wizyta dopiero 12 maja (w 30tc). Strasznie długo będę czekać na kolejne spotkanie z Córeczką. Jest nadzieja, że tym razem Tatuś do nas dołączy. Liczę też, że Córa pokaże się ładnie w 3D, bo profil wygląda uroczo :) Tyle pokazała ostatnio :)
sobota, 8 marca 2014
połówkowe USG :)
Tak, to już połowa. Zleciało nie wiem kiedy, ale to pewnie dlatego, że ta połowa jest lżejsza. I kg wciąż nie za dużo, i Dzidziuś jeszcze nie obija wszystkich wnętrzności. Pomijam pierwszy trymestr :)
USG było wczoraj. Maleństwo ślicznie pokazało nam swoje wnętrzności :) Serce jak dzwon, reszta też w normie. Kciuk w buzi też był.
Póki co Maluszek leży sobie wzdłuż mnie, głowę ma po lewej stronie. Ostatnio mocno boleśnie to odczułam, bo miałam wrażenie, że ta mała łepetynka zaraz przebije mi ścianę brzucha. Na USG było podobnie. No to wieczorem z drugiej strony uraczyło mnie Dziecię rozpychaniem nogami. Ma jeszcze czas i miejsce żeby się obrócić, bo szczerze boję się porodu pośladkowego i cc.
Od ostatniego badania przybyło mi 700g, obecnie ważę 61,3kg. Dla porównania: z Synem w 22tc ważyłam 64.2kg. No 3kg to w 2 tygodnie nie nabiorę ;) Mam nadzieję ;)
Brzuszek rośnie, jak widać poniżej, nie tylko mnie ;)
Tak sobie Syn wymyślił, że On też ma "bziuchala" i "nie mozie mnie nosić na jąćkach". Podobne, co? :)
Ostatnio w Synowej biblioteczce pojawiła się nowa książeczka. Tytuł niewątpliwie związany z tym, że to już trzecie USG, na którym lekarz stwierdza, że w naszym domu przybędzie kobiet :) Aluś, tak jak Franklin, będzie miał SIOSTRZYCZKĘ :D Czy się cieszy, czy coś z tego rozumie? Nie wiem, ale angażujemy go we wszystko co z Malutką związane. Wybiera ozdoby do pokoju, ostatnio rozwieszał ubranka Siostrzyczki, sukieneczkę wieszał ma "mieszaczek" :) Zmian jakie nastąpią na pewno nie jesteśmy w stanie Mu uświadomić, ale próbujemy choć trochę Syna z tematem oswoić :) W końcu z Siostrą "piątkę" przez brzuchala przybił ;)
Mam nadzieję, że nic nie knują w tajemnicy ;)
USG było wczoraj. Maleństwo ślicznie pokazało nam swoje wnętrzności :) Serce jak dzwon, reszta też w normie. Kciuk w buzi też był.
Póki co Maluszek leży sobie wzdłuż mnie, głowę ma po lewej stronie. Ostatnio mocno boleśnie to odczułam, bo miałam wrażenie, że ta mała łepetynka zaraz przebije mi ścianę brzucha. Na USG było podobnie. No to wieczorem z drugiej strony uraczyło mnie Dziecię rozpychaniem nogami. Ma jeszcze czas i miejsce żeby się obrócić, bo szczerze boję się porodu pośladkowego i cc.
Od ostatniego badania przybyło mi 700g, obecnie ważę 61,3kg. Dla porównania: z Synem w 22tc ważyłam 64.2kg. No 3kg to w 2 tygodnie nie nabiorę ;) Mam nadzieję ;)
Brzuszek rośnie, jak widać poniżej, nie tylko mnie ;)
Ostatnio w Synowej biblioteczce pojawiła się nowa książeczka. Tytuł niewątpliwie związany z tym, że to już trzecie USG, na którym lekarz stwierdza, że w naszym domu przybędzie kobiet :) Aluś, tak jak Franklin, będzie miał SIOSTRZYCZKĘ :D Czy się cieszy, czy coś z tego rozumie? Nie wiem, ale angażujemy go we wszystko co z Malutką związane. Wybiera ozdoby do pokoju, ostatnio rozwieszał ubranka Siostrzyczki, sukieneczkę wieszał ma "mieszaczek" :) Zmian jakie nastąpią na pewno nie jesteśmy w stanie Mu uświadomić, ale próbujemy choć trochę Syna z tematem oswoić :) W końcu z Siostrą "piątkę" przez brzuchala przybił ;)
Mam nadzieję, że nic nie knują w tajemnicy ;)
czwartek, 27 lutego 2014
Wyprawkową listę czas otworzyć
Lada moment minie półmetek ciąży. Za chwilę (mam cichą nadzieję) nadejdzie wiosna, czas na nowe, świeże. Dla nas to czas pod znakiem powolnego przygotowywania się na powitanie Dzidziusia.
Nie wiemy jeszcze kiedy będzie remont. Zależy to od finansów, od tego jak szybko uporamy się ze sprzedażą mebli, które teraz stoją w pokoiku dziecięcym, od pogody i czasu wolnego :)
Mimo tylu niewiadomych otworzyliśmy już listę zakupów, żeby rozłożyć wydatki w czasie.
Na chwilę obecną wygląda ona tak:
1) farba do łóżeczka i ścian
2) meble (komoda, szafa, może skrzynia na zabawki)
3) dywan
4) oświetlenie
5) materac do łóżeczka
6) komplet pościeli
7) pieluszki tetrowe
8) kosmetyki i drobniejsze akcesoria
9) kółko do wózka (oby udało się dokupić, bo nie wyobrażam sobie kupowania nowego wózka)
Punkt 8 zbyt rozbudowany nie będzie, bo nauczona doświadczeniem, wiem co nam się przyda, a co jest zupełnie zbędne. Z poważniejszych rzeczy zastanawiam się nad laktatorem. Pierwszy jaki miałam niestety się popsuł, a przydał się nie raz.
Jak już będziemy mieli komodę, to wybiorę się do bratowej przejrzeć ubranka. Wszystkie po Alku oddawalismy jej Synkowi. Nie da się ukryć, że ubranka w grudniu i w lipcu są nieco inne. Ale tyle tego było, że z pewnością coś się znajdzie. No i w domu mamy już jedną szufladę ubranek :)
7 marca USG połówkowe. Jeśli i tym razem płeć, którą poznaliśmy się potwierdzi, to nie omieszkam się pochwalić :)
Nie wiemy jeszcze kiedy będzie remont. Zależy to od finansów, od tego jak szybko uporamy się ze sprzedażą mebli, które teraz stoją w pokoiku dziecięcym, od pogody i czasu wolnego :)
Mimo tylu niewiadomych otworzyliśmy już listę zakupów, żeby rozłożyć wydatki w czasie.
Na chwilę obecną wygląda ona tak:
1) farba do łóżeczka i ścian
2) meble (komoda, szafa, może skrzynia na zabawki)
3) dywan
4) oświetlenie
5) materac do łóżeczka
6) komplet pościeli
7) pieluszki tetrowe
8) kosmetyki i drobniejsze akcesoria
9) kółko do wózka (oby udało się dokupić, bo nie wyobrażam sobie kupowania nowego wózka)
Punkt 8 zbyt rozbudowany nie będzie, bo nauczona doświadczeniem, wiem co nam się przyda, a co jest zupełnie zbędne. Z poważniejszych rzeczy zastanawiam się nad laktatorem. Pierwszy jaki miałam niestety się popsuł, a przydał się nie raz.
Jak już będziemy mieli komodę, to wybiorę się do bratowej przejrzeć ubranka. Wszystkie po Alku oddawalismy jej Synkowi. Nie da się ukryć, że ubranka w grudniu i w lipcu są nieco inne. Ale tyle tego było, że z pewnością coś się znajdzie. No i w domu mamy już jedną szufladę ubranek :)
7 marca USG połówkowe. Jeśli i tym razem płeć, którą poznaliśmy się potwierdzi, to nie omieszkam się pochwalić :)
poniedziałek, 17 lutego 2014
17 tygodni i 2 dni
Właśnie tyle czekaliśmy na pierwszy sygnał ze środka :) niezaprzeczalnym, wyraźnym kopniakiem Dziecię zaszczycilo nas oboje.
Wcześniej coś tam bulgotalo, przemieszczalo się, ale trudno było odróżnić pojedynczy ruch czy kopnięcie. Teraz jesteśmy pewni. I szczęśliwi tak samo jak za pierwszym razem. Aż łezka mi się zakręciła w oku :)
Szkoda, że czas między wizytami tak się dłuży. Następna 7 marca.
Muszę dodawać, że nie mogę się doczekać? :)
Wcześniej coś tam bulgotalo, przemieszczalo się, ale trudno było odróżnić pojedynczy ruch czy kopnięcie. Teraz jesteśmy pewni. I szczęśliwi tak samo jak za pierwszym razem. Aż łezka mi się zakręciła w oku :)
Szkoda, że czas między wizytami tak się dłuży. Następna 7 marca.
Muszę dodawać, że nie mogę się doczekać? :)
Subskrybuj:
Posty (Atom)